Twee dagen geleden was het ManagementSupport Congres in de Jaarbeurs in Utrecht. En ik heb daar twee keer de kennissessie FutureFit met 21ste eeuw vaardigheden gegeven. Eén keer einde van de ochtend en één keer einde van de middag. Er was dus meer dan voldoende tijd om tussendoor lekker rond te struinen over de beursvloer, een aantal lezingen in de grote congreszaal mee te maken en om – uiteraard- te praten. Ik heb genoten die dag. Alsof ik in een pretpark rondliep. Een grote grijns / glimlach op mijn gezicht die er de gehele dag niet af te rammen was. Heerlijk.
Maar ook: w-a-a-r-o-m-d-a-n? Die vraag komt altijd weer boven bij mij. Wat maakt dat congres nou zo bijzonder, wat maakt de lezingen zo anders dan die andere, wat maakt deze dag zo uitzonderlijk gaaf? Die vragen hebben een paar dagen in mijn hoofd rondgedobberd en nu ben ik er uit: Het is het feest van de herkenning dat mij zo blij maakt.
Natuurlijk de herkenning van mijn studenten Schoevers voltijd die ook aanwezig waren om sfeer te proeven en om ervaringen op te doen. En de herkenning van oud studenten deeltijd die als professional ook bij het congres waren om kennis te vergaren. Ik heb met meerdere professionals gepraat die ik afgelopen jaren in de klas heb gehad en die nog steeds met heel veel plezier terugkijken op die colleges. Daarnaast was de Schoeversstand op de beurs een prima pleisterplaats tussendoor.
Maar ook de herkenning met de organisatie van het congres: mensen die je via de telefoon hebt gesproken en met wie je hebt gemaild, maar van wie je op de dag zelf eindelijk een gezicht bij de naam kan plakken. En herkenning in de bemanning van de beursstandjes op het congresplein. Tot mijn blijde verrassing was er ook de herkenning van een oude bekende. De Sennheiser microfoon waar ik twee dagen gelden mee heb gewerkt, was van precies hetzelfde model als waar ik zo’n 10 jaar geleden als communicatiemanager het persbericht voor heb geschreven.
Tot slot de herkenning met het thema van het congres: ‘Vergroot je Wendbaarheid, Agile Assistants hebben de toekomst’ en de daaraan gekoppelde onderwerpen. De presentatie over de pizza organisatie van Diana Russo was een overduidelijke bevestiging dat ook ik met mijn lezing, mijn overtuigingen en mijn bedrijfsactiviteiten helemaal in de goede richting zit. Ik ben niet zomaar iemand met een onderbuikgevoel: ik heb het bedrijfsleven echt wat te bieden, ik kan het verschil maken, wat ik uitstraal wordt opgevangen en ontvangen.
Misschien was het dus niet zozeer een feest van herkenning, maar een feestje van erkenning.