Groot.
Dat is al meer dan 20 jaar mijn naam. En ja, dat ‘groot’ past best wel bij me. Dingen hebben bij mij de neiging om groot te worden. Het begint met een klein ideetje. Een brokje inspiratie. Maar dat blokje groeit als één wagonnetje van een trein uit tot een enorme goederentrein met al gauw meer dan 100 wagonnetjes. Dikke locomotief aan de voor en achterzijde zodat het geheel voldoende trek- en duwkracht heeft om in beweging te komen en te blijven.
Die trein gaat van A naar B. Uiteraard heb ik allang de landkaart in mijn hoofd paraat waar die trein doorheen gaat denderen. Her en der zaken oppikkend of juist afleverend, zodat de bagage op het gewenste moment, op de gewenste plaats en tegen de gewenste kosten beschikbaar is. Eén grote logistieke puzzel, waar ik mij helemaal op kan uitleven qua planning en organisatie. (Ik word thuis niet voor niets ‘Het wandelende planbord’ genoemd) Voordat ik überhaupt kan bedenken dat ik ook “nee” kan zeggen tegen een verzoekje op een oproep van anderen, heb ik de praktische planning al weer rond en jawel: het geheel is weer een stukje groter geworden.
Qua opleiding en werkervaring ben ik marketeer. Een marketeer houdt zich bezig met de markt: het geheel van vraag en aanbod. Ook best lekker groot dus. Wil een organisatie succesvol zijn in die markt, dan heeft die een marketeer nodig die niet alleen het eigen aanbod, maar de gehele meso en macro omgeving in de gaten houdt. Ik ben die marketeer. Zeg maar hoe groot je ’t wilt hebben. De kans bestaat dat je een overzicht van een nóg groter geheel krijgt.
Die hele instelling heeft me een enorme brede basis gegeven. Ik geef inmiddels les in – niet gelogen – meer dan 35 verschillende onderwerpen. Bovendien schrijf ik voor een groot deel van die onderwerpen het HBO cursusmateriaal én de examens die erbij horen. Mijn boekenkast puilt uit, mijn mappenstructuur op de computer is belachelijk qua omvang, ik schrijf behangrollen vol en ik kan en passant moeiteloos de grote lijnen én het grote geheel blijven overzien.
Maar op een gegeven moment wil je gewoon ergens heel erg goed in zijn. Heb je de behoeft om je ergens in te gaan specialiseren: eens de diepte in, niet de breedte. Gewoon een stukje claimen waar jíj het verschil maakt. Help.
Op één van mijn ontdekkingstochten kwam ik Kenny Goodman van Find The Edge.com tegen. En hij stelt duidelijk dat je eerst voor jezelf moet weten waar je écht heel goed in bent. Uhhh.. goed in groot? Nee, ik ben goed in het overzien en snappen van iets groots. Ik ben goed in het dusdanig versimpelen van iets groots, dat zelfs de meest complexe zaken voor mijn studenten begrijpelijk worden. Ik kan ontdekken waarom iets zo is en hoe je hier vervolgens mee om kunt gaan. Kortom: ik kan gewoon goed uitleggen. Ik ben een kei in het beantwoorden van de vragen: Wat dan? Waarom dan? Hoe dan?
Verder adviseert Kenny – teneinde je te kunnen specialiseren – Go small to go BIG . Je moet dus díe niche zien te vinden waar specialisatie mogelijk is. Dat inieminie stukje werkgebied afbakenen en daar je focus op leggen. Waar je echt alle ins-en outs van te weten kunt komen, zonder dat je verdrinkt in de omvang. Oei, dat leek een hele lastige te worden. Maar wat blijkt: al mijn werkgebieden hebben 1 element gemeenschappelijk: voorbereiding op verandering. Zodoende kwam ik op de 21ste eeuw vaardigheden.
Als laatste geeft Kenny de tip dat je deze expertise en werkgebied moet gaan bundelen tot een mooi pakketje. Een bundeling van kracht en kennis waar de mensheid niet omheen kan. Waar je een prachtige strik omheen bindt, zodat het pakketje niet alleen mooi is om te geven, maar ook om te ontvangen. Mijn pakketje: trainingen en lezingen over de 21ste eeuw vaardigheden: Wat dan? Waarom dan? Hoe dan? Mijn enthousiasme en energie zijn de strik die het pakketje onweerstaanbaar maken.
Nieke Groot gaat dus klein om zodoende weer heel groot te kunnen worden. In mijn eigen expertise gebied waar ik me helemaal als een vis in het water voel. Ik zie het al helemaal voor me.