Geluksmomentje: wanneer puzzelstukjes in elkaar vallen.
Ik word er zo blij van: als ogenschijnlijk op zichzelf staande gebeurtenissen opeens met elkaar verbonden blijken en samengevoegd worden tot één prachtig, logisch en vanzelfsprekend geheel. Benieuwd waar ik het over heb? Ik zal een recent voorbeeld erbij pakken.
Zo’n 4 Jaar geleden besloot ik dat ik méér wilde doen om mijn studenten voor te bereiden en op te leiden tot professional. Dus ruilde ik de collegezaal om voor een congreszaal. Ik nam de aanstaande management assistentes mee naar het Management Support Congres voor een leerzame praktijksessie. Dat bleek echter niet alleen voor de studenten een goede zet, maar ook voor mezelf als professional een gouden actie.
Tijdens dit congres raakte ik geïnspireerd door de dagvoorzitter van het congres Lisa Portengen. (Lees hierover meer in dit stukje. ) Maar zoals het wel vaker gaat met plotseling opkomende inspiratie: het wordt overspoeld door de waan van de dagen, weken, maanden en jaren die volgden. Omdat ik in de jaren erna veelal in Amsterdam college heb gegeven in plaats van in Utrecht, was er ook geen directe aanleiding om een nieuwe groep studenten mee te nemen naar dit congres.
Tot dit jaar. Ik werk weer met aanstaande office managers vanuit de vestiging in Utrecht. Dus toen de aankondiging van het Management Support Congres voorbij kwam, begon het weer te borrelen. Dus hup: website onderzoeken op mogelijkheden. En wat bleek na wat heen-en-weer-gecommuniceer: Niet alleen zijn mijn studenten welkom op het congres, voor mij gaat de rode loper ook uit: Ik ga namelijk als spreker een kennissessie verzorgen.
Op het congres waar bij een vorig bezoek het zaadje voor mij ontwikkeling tot spreker werd gepland, sta ik nu gewoon als programma onderdeel op de website. De cirkel is rond, ik ga er een mooi rondje van genieten.
